Jak zostać dawcą

Osoby, które podejmą przemyślaną decyzję i zechcą zarejestrować się jako potencjalni dawcy szpiku mają dwie drogi, uzależnione od miejsca zamieszkania:

Kandydatów na DAWCÓW mieszkających w Warszawie zapraszamy do Ośrodka Dawców Szpiku  MEDIGEN Sp. z o.o.,  przy ul. Morcinka 5 paw. 19, od pon. do pt. w godz. 8:00 – 18:00.

Kandydatów na DAWCÓW mieszkających poza Warszawą prosimy tylko o SMS na nr 889 212 286 o treści: DAWCA , imię i nazwisko, miasto i województwo. Ta informacja zostanie umieszczona w bazie danych. Skontaktujemy się w momencie organizowania akcji rekrutacyjnej w  danym mieście lub najbliższej okolicy.

Rejestracja w banku szpiku zajmuje tylko chwilę. Należy jedynie wypełnić krótką ankietę i oddać niewielką ilość krwi (10ml) do badania.  Osoba rejestrowana nie ponosi żadnych związanych z tym kosztów. Nie są potrzebne żadne wcześniejsze badania. Na pobranie krwi można zgłaszać się po posiłku.

Fundacja nie udziela informacji o wynikach badań. Każdy, kto oddał próbkę krwi zostaje umieszczony w  rejestrze potencjalnych dawców szpiku.

W Polsce notuje się rocznie ok. 10 tys. zachorowań na nowotwory krwi, czyli "białaczki". Jedną z metod leczenia tych chorób jest przeszczep szpiku. W ostatnich latach, dzięki niesłychanemu postępowi w dziedzinie transplantologii, leczenie przeszczepieniem szpiku stało się w pełni uznaną metodą leczenia tych chorób.

Wyróżniamy dwa rodzaje przeszczepów: autologiczny i allogeniczny. Pierwszy z nich to taki, w których dawcą i biorcą jest ta sama osoba - chory. Szpik pobiera się w okresie jego prawidłowego funkcjonowania i przechowuje do momentu przeszczepienia. Drugi rodzaj przeszczepu polega na podaniu choremu szpiku od osoby z nim spokrewnionej, np. od rodzeństwa, albo od osoby niespokrewnionej.

Aby przeszczep był możliwy, musi występować zgodność antygenów transplantacyjnych HLA (human leukocyte antigens - antygenów zgodności tkankowej) pomiędzy dawcą a biorcą. Antygeny HLA poszczególnych ludzi różnią się między sobą prawie tak samo jak linie papilarne. Jednak niektóre kombinacje powtarzają się. Dzięki temu jest możliwe znalezienie odpowiedniego dawcy dla chorego.

Standardy światowe przewidują, że natychmiast po rozpoznaniu białaczki, w której są wskazania do przeszczepu, chory ma pobieraną krew do badań określających jego antygeny HLA. O tym, czy posiada on dawcę rodzinnego wiadomo po dwóch dniach.

Prawdopodobieństwo znalezienia dawcy wśród rodzeństwa wynosi 25%. Jeśli takiego dawcy nie ma, rozpoczynają się poszukiwania dawcy niespokrewnionego w rejestrze światowym (BMDW - Bone Marrow Donors Worldwide).

Czas trwania doboru w rejestrze światowym zależy od tego, czy geny chorego są rzadko czy często spotykane wśród zarejestrowanych tam kandydatów.

"Ja pokazałam, jak walczyć... Wy pokażcie, jak wygrać!" Agata Mróz-Olszewska

Pamiętaj:

• 1. Dawstwo szpiku jest honorowe.
• 2 Do  rejestru ALF PL3 zapisujemy zdrowych ludzi w wieku 18 - 50 lat.
• 3. Oddanie szpiku nie zagraża zdrowiu, bo szpik szybko się regeneruje.
• 4. Pobrania dokonuje się z: kości talerza biodrowego (w narkozie) lub z krwi (bez potrzeby znieczulania).
• 5. Aby zostać kandydatem na dawcę i zostać zarejestrowanym w rejestrze dawców szpiku, wystarczy oddać 10 ml krwi.
• 6. W rejestrze ALF PL3 przy Fundacji Przeciwko Leukemii mniej więcej co 70 kandydat zostaje dawcą.

PROCEDURA POBIERANIA I PRZESZCZEPIANIA SZPIKU

• 1. Pobranie 10 ml krwi od osoby, która rejestruje się jako kandydat na dawcę szpiku w rejestrze dawców.
• 2. Z pobranej próbki krwi wykonywane są badania antygenów zgodności tkankowej HLA.
• 3. Dane antygenowe kandydata na dawcę wprowadzane są do komputerowej bazy danych i przesyłane do światowego rejestru dawców BMDW. Odtąd dane te są dostępne w trakcie poszukiwania dawcy dla dowolnego chorego na świecie.
• 4. W przypadku stwierdzenia zgodności chorego i kandydata na dawcę, jest on proszony o oddanie kolejnych 10 ml krwi do dalszych badań HLA i 10 ml do badań wirusologicznych.
• 5. Bardzo szczegółowe badania krwi zarówno kandydata na dawcę, jak i biorcy mają na celu potwierdzenie zgodności antygenowej między nimi oraz wykluczenie obecności wirusów, które mogłyby uniemożliwić przeszczepienie.
• 6. W przypadku całkowitej lub wystarczającej zgodności, przedstawia się kandydatowi na dawcę szczegółową procedurę pobrania szpiku oraz wyjaśnia ewentualne wątpliwości.

W tym momencie kandydat podejmuje ostateczną decyzję o oddaniu, bądź nie, swojego szpiku choremu.

• 7. Po podjęciu decyzji na tak, na kilka tygodni przed planowaną transplantacją, dawcy pobiera się krew do autotransfuzji. Będzie ona mu podana z powrotem w trakcie pobraniu szpiku.
• 8. Szpik pobiera się na 2 sposoby: - z talerza kości biodrowej. Pobranie odbywa się w znieczuleniu ogólnym tak, że dawca nie odczuwa bólu, a na ciele nie pozostają widoczne żadne trwałe ślady. - pobranie szpiku metodą separacji komórek z krwi obwodowej, po uprzednim podaniu dawcy czynnika wzrostu.

Wybór metody pobrania następuje po uzgodnieniu z dawcą.

• 9. Szpik pobrany od dawcy zostaje podany pacjentowi do żyły głównej. Jest to zabieg technicznie zbliżony do transfuzji krwi.